Jak to ujął klasyk: "/.../każda nieszczęśliwa rodzina jest nieszczęśliwa na swój sposób." Kiedy naprawdę cierpimy, trudno traktować to lekko. Czy porzucenie przez męża to "byle powód"? Wątpię. Z resztą bohaterka filmu w którymś momencie powiedziała, że nie tęskni za mężem, już bardziej za przyjemnym domem w Prowansji, który należy do niego, a ona włożyła w jego urządzanie wiele pracy i serca. Wygląda na to, że akurat rozstanie z mężem nie bardzo ją wzruszyło, raczej wkurzyło, stąd lekkość zachowania.

To intelektualistka, filozofka, trudno, żeby histeryzowała.